Zajęcia logopedyczne:
mgr Elżbieta Tatarska
- wtorek - 10.00-14.00
- środa - 11.30-13.30
- czwartek - 11.00-15.00
mgr Edyta Ladyca-Górska
- wtorek - 10.00-14.00
- środa - 11.30-13.30
- czwartek - 11.00-15.00
Dyżur logopedy: poniedziałek 13.30-14.30
Terapię prowadzą logopedzi
mgr Elżbieta Tatarska
mgr Edyta Ladyca-Górska
Mowa wg Leona Kaczmarka „jest aktem w procesie porozumiewania się, jej istotą jest dźwiękowe przekazywania i słuchowy odbiór informacji”.
Prawidłowy rozwój mowy dziecka stanowi podstawę kształtowania się i rozwoju jego osobowości. Poprzez rozumienie poznaje ono otaczający świat, umiejętność mówienia pozwala na wyrażenie swoich spostrzeżeń, pragnieńi uczuć. Rozwój mowy jest uwarunkowany genetycznie, zależy od właściwości wrodzonych organizmu, ale możliwy jest jedynie w kontakcie ze środowiskiem społecznym, z innymi ludźmi. Jest to proces, w którym współgrają czynniki biologiczne i społeczne.
Mówienie jako czynność jest najbardziej skomplikowanym ruchem odbywającym się w naszym organizmie, dlatego w terapii logopedycznej bardzo ważne są ćwiczenia ruchów ciała aż do ćwiczeń usprawniających narządy mowne. One to przygotowują dziecko do poprawnego mówienia.
Podstawowym środowiskiem kształtowania się myślenia i mowy dziecka jest rodzina. To ona powinna stworzyć dziecku odpowiednie warunku do rozwoju psychicznego i fizycznego. Niezwykle ważne jest, aby rodzice dostarczali dziecku dużą ilość bodźców do mówienia, pozytywnie reagowali na mówienie i stanowili prawidłowy wzór wymowy. Leczenie zaburzeń mowy to długotrwała terapia prowadzona przez logopedę, ale możliwa i skuteczna jedynie przy pomocy rodzica czy opiekuna dziecka. Proces ten wymaga żmudnej pracy ze strony ćwiczonego, jak również wiele czasu, cierpliwości i zrozumienia oczekuje się od opiekuna.
Zaburzeń mowy nie należy traktować jako czasowej niedyspozycji, która minie wraz z wiekiem. Dlatego należy wiedzieć, że wady wymowy same nie ustąpią,
a wraz z wiekiem będą się pogłębiać.
W praktyce logopedycznej stosuje się następujące rodzaje ćwiczeń:
1.ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE MOTORYKĘ NARZĄDÓW MOWY
a/ ćwiczenia języka
- Oblizywanie warg dookoła.
- Oblizywanie zębów przy zamkniętych ustach.
- Wypychanie policzków językiem.
- Dotykanie językiem zębów górnych i dolnych (licznie zębów).
- Przesuwanie na przemian kącików zamkniętych ust na boki.
- Wysuwanie języka na boki, do nosa i na brodę.
- Ułożenie języka w kształcie rulonika.
- Kląskanie czubkiem języka przy uchylonych ustach i nieruchomej żuchwie (można wsadzić palec między zęby).
- Ułożenie języka w kształcie miseczki
- Dotykanie językiem podniebienia.
b/ ćwiczenia warg
- Nadymanie policzków „balonik”.
- Wciąganie policzków „zajączek”.
- Zaciskanie warg.
- Nakładanie wargi dolnej na górną i odwrotnie.
- Wysuwanie i zaokrąglanie warg „ryjek”.
- Zaokrąglanie i spłaszczanie warg na przemian (u – i)
- Wibracja warg „motorek”.
- Wydechy kącikami warg na przemian.
- Dokładne przesadne wymawianie samogłosek.
- Cmokacie „buziaczki”.
2. ĆWICZENIA ODDECHOWE
- Oddychanie przez nos. Usta zamknięte wdech i wydech przez nos.
- Dmuchanie na watkę, papierek.
- Dmuchanie przez rureczkę, przenoszenie rureczką papierków z miejsca na miejsce.
- Picie przez rureczkę.
- Dmuchanie baniek mydlanych.
- Dmuchanie na statki z papieru.
- Zdmuchiwanie płomienia świecy.
- Dmuchanie na płomień świecy tak żeby się „położył”, ale nie zgasł.
- Gra na instrumentach dętych: trąbki, piszczałki, flet.
3. ĆWICZENIA RYTMIZUJĄCE
4. ĆWICZENIA SŁUCHU FONEMATYCZNEGO
Słuch fonematyczny to zdolność precyzyjnego słyszenia i rozróżniania dźwięków mowy.
Zachęcam wszystkich rodziców do wykonywanie powyższych ćwiczeń. Można je robić bawiąc się z dzieckiem, spacerując, jedząc posiłki , oglądając telewizję czy czytając bajki. Przecież dzieci wiosną bawią się dmuchawcami, na urodzinach nadmuchują baloniki i nieświadomie wykonują ćwiczenia oddechowe. Często również lubią bawić się swoim językiem, wylizują talerzyki, jedzą lody itp. Są to naturalne zabawy, które spełniają ważne cele profilaktyczne w kształtowaniu się mowy dziecka.
Pamiętajmy!
Lepiej i łatwiej zapobiegać niż leczyć!!!